bireylerin hayata ve dünyaya bakışında sadece kendi penceresinin güzel olduğunu sanmasının gafletidir. biz insanoğlu ve kızları doğarken veya doğmadan önce hangi bireyin evladı olacağımızı, hangi ülkenin hangi şehrinde veya kasabasında yaşayacağımızın tercihini yapmadan dünyaya geliyoruz. ve doğduğumuz yerin kültürünü, siyasi bakış açısını, dinini ve çeşitli kültürel özelliklerini şans eseri alıyoruz. hiç kimse doğarken bir dine ve bir ırka mensup olmayı seçmedi. hepimiz şans eseri türk oluyoruz, kürt oluyoruz, ermeni oluyoruz, yahudi oluyoruz, alman oluyoruz... bir ırka küfretmek onu hakir görmek onu yaratanın gücüne gider en başta ona ayıptır. allah'a inanmıyor olabilirsiniz inanıyor da olabilirsiniz bu sorun değil. esas ortak paydamız insani onuru ve şerefidir. kim olursak olalım, ister müslüman ister hristiyan ister ateist bunun bir önemi yok insani şerefe ve onura nail olmak için. insanları değerlendirirken kendi kıstaslarımıza göre değilde karşımızdaki insan kendi değerlerini nasıl özgür ifade edebiliyor ve öyle kabul ediyorsa o şekilde buyur edip ikramda bulunmak zor mudur? başkasına kıyafet giydirmek ve dikmek yerine önce kendi kıyafetimizdeki yerleri dikelim. birilerini kötülemek, aşağılamak, küfür etmekten vazgeçtiğimiz zaman bu dünya cennet olur.
