yurdum delikanlılarının yarısı rahat askerlik yapmış paşa koğuşunda yatmıştır diğer yarısı da dağda savaşmış onlarca kelle almıştır. ortası yoktur, peki neden?
çünkü normal olmayı sevmeyiz biz, farklı olmalıyız radikal olmalıyız. anlatacak hikayelerimiz, hikayelerimizi süsleyecek palavralarımız olmalı. olmalı ki farkedilelim dimi ama?
o değilde bizim üsteymen dediydi ki; "kimisi anasıyla hatırlanır kimisi anısıyla" ona göre davranın arkadaşlarınıza. askerlik yapana herkes anı anlatıyo hacı anadan bahseden yok naayak?
tanıma gelince, kamuflajın botun en kralını giymiş, lavanta kokulu çarşaflarda yatmış er kişidir.
