hayat hikayemi anlatacam şimdi dostlarım benim gardaşlarım vede canım Leamsarım. kendimden çok değer verdiğim egemen abim şimdi başlıyor sözlerim iyi dinleyin.
06 haziran o çarşamba akşamı yalan dünyaya gelen çocuktum lan ben babam koymuş adımı tayfun diye birden nerden estiyse aklına tayfun ismi bilmem
ondan 7 sene sonra okula başlamıştım 1den 4. sınıfa kadar çok çalışkantım 5. sınıfta ben okuldan atılmıştım 6. sınıfıma yeni okulda başlamıştım
6. sınıfımda bir kıza kapılmıştım küçük yaşda hayatımı ona adamıştım o da zengin biriydi beni hiç sevmedi fakirim diye bana hayatı zindan etti
7. sınıfa başlamıştım ve o yoktu sınıfa sordum başka okula gitmiş diyodu o günden sonra hayatım mahvoldu benim kollarım hep jilet iziyle doldu
geceleri onla benim hayallerimi kurardım şimdi sen hayalde bense mazide kaldım narin ellerin şimdi kimin ellerinde belki birinin namusu oldun kızım işte
o kız olmasaydı mutlu ola bilirdim yada zengin olsaydım oda benim sevgilim ama şimdi hayat başka bakıyor bize düşünme kızım o günler geçti işte
şimdi ise sokakların kılavuzu olan ben dersin uzaktan bakınca serseri diye sen oysa okadar safımki herkeze kandım nedenmi herkesi ben kendim gibi sandım
8. sınıfım hayat oldu bi zindan küçük yaşta hayatı anladım ben be anam bu devirde paran varsa sen sevilirsin paran yoksa uzaktan bakmayla yetinirsin
neyse bu son sözlerim benim sizlere sevmeyin acı çekersin deerim bende aşk felan hepsi boşa bence bi hikaye masal gibi mutlu sonla bitmez hikaye
