Birgün Temel bok böceklerine takmış kafayı. ne zaman bok böceği görse "allahım şu yaratığı ne demeye yarattın" dermiş. birgün hasta olmuş ve sağlığına kavuşmasının tek çaresinin her gün bi tane bok böceği yemesi olduğunu öğrenmiş. neyse bir ay iki ay yemiş iyileşmiş efendim. aradan zaman geçmiş arkadaşıyla yolculuk yapıyorlar... arkadaşı gökyüzüne bakmış, bak şu allahın işine demiş. lafını tamamlayamadan temel atlamış: "aman diyim karışma alllahın işine yersin boklu böcüğü" demiş.
Kıssadan hisse: allah'ın işine karışmamak lazım.
