yalnızlıktan kafam kafama sığmıyor sonra kafam bozuluyor sonra kafam kafamı sikmeye başlıyor. çok samimi bir şekilde söylüyorum, beynimin bir günde harcadığı enerji 87000km koşmaya eşdeğer. beynimin bir haftada harcadığı enerji bir olimpiyat organizasyonuna denk geliyor hemen hemen. hayır "şehirde yaşıyorum ama kalabalıkların arasında yalnızım" tribi de değil bu. bildiğin dağ evindeyim. yaşayacak başka yerim kalmadı. her gün gitar ve masturbasyon. gitarın alt teli de kırıldı zaten. ulan bu fakir eve geçen hafta bi televizyon alabildik tamam mı. world travel channel ı açınca zaten ağlamaklı oluyorum, hele nr1 tvyi açınca deliriyorum. devlet bahçeliye dönüşüyorum. caps lock açık: bende niye yok!?
