"kızılları engelleyenler" emperyalist destekli sokak milisleri değildir. öyle olsaydı, 12 eylül faşist askeri darbesine gerek kalmazdı.
sovyetler birliğinin bir gün dağılacağını ve türki ulusların bağımsızlığına kavuşacağını "albay" değil, atatürk öngörmüştür. albay o sözü tekrarlamıştır.
"komünizmle mücadele" adı altında, emekçileri yeri geldiğinde değil, her daim vurdular, halka karşı sivas, çorum ve maraş katliamlarını gerçekleştirdiler. faşizme karşı direnen devrimciler de boş durmadılar ve faşizme karşı kimi silahla, kimi sair eylemlerle karşı çıktılar ve aslında en sonunda ülkücü faşizm de tek başına iktidar olamadı. bunun içindir ki, milliyetçi argümanları bir yana bırakıp, din silahını kullanıp iktidar olmaya çalıştılar ve hala da çabalıyorlar. bu amaçla akp tabanından oy koparmaya uğraştıkları gibi, akp'ye zaman zaman hayati konularda destek bile verecek kadar acz ve ikilem içindeler. işte, 1980 öncesi en çok 15 milletvekili çıkarabilen, zayıf bir halk desteğine sahip, nasıl milliyetçi ise, yabancı emperyallerin yerli işbirlikçisi, adı bile saçma "ülkücü" hareketin, kürt devleti kurmaya çalışan abd'ye ayakbağı olmamak adına "milliyetçi reflekslerinden" ayrılarak kendine yabancılaşma ve yozlaşma tarihinden söz edilmelidir. tarihsel şartların gerektirdiği anda sola karşı kullanıldıktan sonra, amerikancı askeri darbede tasfiye edilmek, yani kullanılıp kenara itilivermek ve bir de yalan yanlış söylemlerle "biz çok işe yaradık" kof söyleminin psikolojik anlamı, kendini teselli etmektir. başarısız ve haksız bir hareket olarak ülkücülüğün asıl tarihsel özeti sadece budur.
