turk insaninin nedenini bulamadigi bir cesit refleks.
ister yuzyuze ister telefonda yada internette olsun, turk insani veda cumlesinin basina "hadi" kelimesini, ara kedisi gibi bir sekilde sokar.
hadi gorusuruuuz, hadi hoscakaaal, hadi bye byeee, hadi ben kactim, hadi kendine iyi baak...
"hadi" seysi bir laf kalabaligi midir yoksa soylenecek birsey bulamayinca araya sokulan kurtarici midir bilinmez. "hadi kalk sinemaya gidelim" deki gibi gerekli bir anlami da yoktur, hicbir amaca hizmet etmez ama kullanmakta israr edilir. cikarip atmak da imkansizdir. bir garip aliskanlik...
