sadece başbakanın değil bugünlerde ülkede yaşayan herkesin yaygın özgürlük anlayışıdır.
kendisi gibi düşünmeyeni küçümseme; hor görme, anlamaya çalışmaktansa ortadan kaldırmak isteme. özgürlük bu bizim için. herkesin istediği şeyi düşünebilmesi değil. kendi düşünceni başkasında da görmeyi isteme, taraf olmanın bokunu çıkartma, ayrışma. ayrışabildiğin kadar özgürsün şu an.
sadece başbakan-akp-cemaat çizgisinde değil ama bu. sol düşüncede de böyle. marksist düşünen kemalist düşünene bilenir; kemalist düşünen güleni sevene bilenir. özünde herkes kendisine yakın olduğu birinin düşüncelerini benimsemiyor mu oysa? yöntem olarak aşağılanacak ne var?
başbakan mı bu ülkeyi şekillendirdi yoksa ülke bu şekle girdiği için mi tayyip başbakan oldu bilmiyorum. ama hiç birimiz diğerimizden temelde daha farklı değiliz.
