yanda oturan, insanın imanını gevreten teyze 70. defa muavini çağırır.
iigt: molaya gelmedik mi yavrum hala, tuvalete gideceğim yaşlıyım ben
m: yarım saat var teyzecim her yerde duramıyoruz
iigt: 2 saattir durmuyorsunuz, söyle oğlana durmayacaksa bez ver de koyalım *
m: teyzecim az sonra duracağız.
mola biter, arabaya binilir teyze sükunettedir o arada. sonrasında servis neyin var. muavin bize çay kahve vs. vereceği sıra
iigt: oğlum ellerimi yıkayamadım, peçete ver de sileyim *
diyaloglar gelir diyaloglar geçer; velhasıl insanın içini parçalayan, kahvemi muavinden alırken teyze vesile oldu, aracı oldu, maşa vazifesi üstlendi, uzattı o bardağı elleriyle... böyle bahtsızlığın ağzına tükürür insan afedersin. taharetli bardak ne canına yandığım?!
