Liseye gidiyodum abi. Sıradan ortalama bi çocuktum işte... Hep arka sırada otururdum, hiç arkadaşım yoktu. Okuldan nefret ederdim. Hep saçlarımı uzatmak isterdim babam hep keserdi. Babamdan da nefret ederdim... Ne zaman kafamı kazısa karaktersiz bi tip olup çıkıveriyodum ortaya. Çocukken saçın çıkıyosa ve sen kelsen herkes senle dalga geçer abi.
Babam her kafamı kazıdığında kendimden nefret ederdim. Çok salak bi tipim olurdu... Napıyım benim de kemik yapım böyle. Her neyse işte abi sınav yaparlardı ben hep düşük not alırdım. Gene böyle bi gün sınav yaptılar, hoca kağıtlarımızı dağıttı kontrol etmemiz için. Ben de gittim sınıftan çocuklarla sınav kağıdımı karşılaştırdım, aynı şeyleri yazmıştık. Onlara on vermiş bana altı vermiş. Sonra ben dayanamadım gittim abi ya dedim ne iş hoca dedim ya herkesle aynı şeyleri yazmışım bana altı vermişsin. Kopya çekmişsindir dedi sana güvenemedim dedi... Arka sırada oturan kel silik bi tipsen kimse seni dikkate almaz abi...
Nazlı bütün bunlara rağmen sevdi beni abi. O sınıfın en güzel kızıydı bence. Hep ön sırada otururdu. Kimseye aldırış etmezdi. Sınıfta bir sürü yakışıklı varlıklı çocuk vardı, onlara rağmen sevdi beni abi...
