öldugunu ogrendigimde hicbir sey yazmadim. elim varmadi. ne denebilir, ne yazilabilir ki? sadece onun icin degil, olum icin, ne yazilabilir? aglamadim da ama donup kaldim. bir sey yapamadim. kiskanirdim onu ben, cogunlukla gulerdi cunku. hep derdi bana, cok sinirlisin diye, sasirirdi bana, sasirirdim ona. bazen kizardim da, cunku bende olmasini isteyip de beceremediklerimi gorurdum onda. her insanin birilerini sevme nedeni gibi, bir arkadasi sevme nedeni gibi; nadir de konussak bende olmayanlari gorurdum, imrenirdim. simdi bile onu anlatiyorum, malum seyden bahsetmicem, zor.
