jakuzide gözlerimi açtım. elimde puro viskimi yudumlarken gözüm jakuzinin karşısında kendi halinde çıpı çıpı yapan karolina kurkova'ya ilişti. "biraz kilo mu almış ne" diye düşündüm. derken annesi ve babası da bize katıldı. bunların etleri ne kadar pörsümüş diye düşünürken gözüm herifin elindeki game boy'uma takıldı. "ulan ne aç herif gitmiş çekmecemi karıştırmış game boy'umu bulmuş. çekler ne aç millet" diye düşündüm. hem bu insanların benim evimde işi neydi? karolina ile evlilik aşamasına gelmemiştik ki. hemen karolina'ya bir göz atıp yan odaya çağırdım. fırçayı kaydım ama ağlamaya başladı. çok ağladı. çok çok ağladı. gözlerimi açtım, işe geç kalmıştım.
