insan, zevkleri (yeme, içme, cinsel ilişkide bulunma) için yaşamaya devam ettikçe onun kölesi olur ve o zevklere ulaşamadığı zaman hayatı kararır. Insanın şu dünyada uğruna yaşayacağı şeyler, insan dışındaki varlıkların da yapabildiği şeyler olmamalı. Insan, eğer bunların dışında, yüce değerler uğruna sürekli bir çaba içerisinde bulunursa
1) daima bir faaliyet içinde bulunduğu için canı sıkılacak, psikilojisi bozulacak zamanı olmayacak
2) çalışmalarının sonucunda aldığı sonuç "ulan ben de hiçbir işe yaramıyorum" duygusunu ortadan kaldıracak
3) tembellik, insana kendini "yok"muş gibi hissettirdiği için, bu faaliyette kendi varlığını daha iyi hissedecek.
Bunun yanında insanın hayattan beklentisi çok yüksek olmamalı, çünkü para kazanmak, zengin bir hayat yaşamak her zaman akılla doğru orantılı değildir, herkese nasip olmaz.
Son olarak, insan zevklerine gem vuramamışsa, "bir kızla yatarsam bütün sorunlar çözülecek" tarzında bir uyuşturucu bağımlısı edasında sözler söylemeye başlamışsa, bakış açısını mutlaka değiştirmelidir. Seks olmadan da hayatın devam ettiğini bilmelidir.
Imza: bir psikolog.
