beşiktaş taraftarının tıpkı Kendisi gibi durmadan saldıran, sürekli mücadele eden takım hayalini bu yıl gerçekleştirmiştir.
Her şeyi geçtim. Benim şu son 5-6 haftada en çok hoşuma giden Olay şu: şimdiki gözünü başarı hırsı bürümüş yeni yetmeler bilmez. ESKIden beşiktaş kendi taraftarı dışında heRKESIN deyim yerindeyse ikinci takımıydı. Çünkü o süleyman seba'nın, baba hakkı'nın takımıydı. Kendi çocukları ile sadece dürüst yolda koşar, kaybetse bile taraftarının aklında "şu oyuncu yeterince mücadele etmedi mi?" diye şüphe olmazdı. Üzerine oyunlar oynansa bile, maçlar şampiyonluklar kaybeder, gene de şerefine laf Ettirmezdi.
Yıldırım demirören döneminde bu imaj silindi. Beşiktaş artık Şerefin değil Tüpçü'nün takımı olarak anıldı yıllarca.
Ama artık yine eskisi gibi şeref'in beşiktaşını geri aldık. Bakıyorum şöyle bir aynı eskisi gibi yine herkes beşiktaşımı kazansa da kaybetse de ayakta alkışlıyor. Fenerlisi cimbomlusu beşiktaşın sahadaki mücadelesini takdir ediyor. kendi takımı kadar ilgiyle izliyor beşiktaşı.
Işte bize böyle beşiktaş lazım. Sahada Tribünde bizim harcadığımız emek kadar emek harcayan, maçı bizim istediğimiz kadar isteyen oyuncularla yürüyoruz güneşe. güzel günler göreceğiz güneşli günler.
Çok yakında!
