sana olan aşkımı sen bitirirsin sadece... demiştim ya sana gözlerimle. ve kendime sessiz çığlıklarımla...
evet bitirdin, sana olan aşkımı sen bitirdin ruhum...
tüketmeye başladın yavaş yavaş ilk zamanlar. aşkım sana yetmedi değil fazla geldi. kaldıramadın ruhum... o kadar büyümedin, büyüyemedin ve biliyorum, cok iyi biliyorum büyüyemeyeceksin...
bitti... asıl şimdi geldi efkar vakti. asıl şimdi ağlamaya başladı yüreğim. kan geldi gözlerinden...
yine yalnız gördü beni yalnızlık... gel dedim ona yine. gel be yalnızlık. sen ol ruhum. bilemem ve bilemeyeceğim. belki de ruhum hep sendin. beni seven, saran, isteyen sendin. hep sen değer verdin bana...
geldim dedin. ama hiç gitmedin di mi? saklama benden, hiç gitmedin. hep benimleydin.
ben de artık seninim ruhum... bırakmayacağım seni, sen de beni bırakma yalnızlık. bırakma beni... nolur bırakma...
