üniversite döneminde insanın başına gelebilecek en kötü şeylerden biridir. ergenliği atlatamamış kız çocuğu gibi hissettirir insana. onun dersinde kendine özenirsin, önlere oturursun. neden? sadece göz göze gelebilmek için. ders bittiğinde, eğer çok göz göze gelmişseniz dünyada sizden mutlusu yoktur. arkadaşlarınızı kıskanırsınız 'sen neden bakıyosun önüne bak sen, bakma!' diye. sosyal ağlarda ilk önce onun sayfalarına bakarsınız. sonra bir gün gelir gözlerinizin içine bakarak çok anlamsız, alakasız bir cümle söyler. sadece gülümeseyebilirsiniz, çünkü nutkunuz tutuluyordur. o da öylece arkasını dönüp gider. en berbat platonik aşk çeşididir. değer yargıları olan bir hocaysa bir de... siz öğrenciyken asla beraber olamayacağınızı bilirsiniz, ha öğrencisi olmasınız size bakar mı onu bile bilemezsiniz. mezun olana kadar da hayat neler gösterir kim bilir...