kursta gördüm onu. ilk gün kapıdan girince "oha" dedim, "havalara bak" hani ulaşılmaz görünür ya bazıları. öyleydi işte. dedim cezax -tabi gerçek ismimle- bu kız sana bakmaz. halbuki neden bakmasın? bazen bazıları böyle hissettiriyor. çok güzel, çok havalı gözüktü işte.
daha sonra har hangi bir girişimim ya da hissim olmadı. 3 gün sonra ne oldu bilmiyorum. hep benim yanımda otururdu zaten. otururken oluşan temaslar ve konuşmalardan bir fitil ateşlendi. ateşle cezax yan yana durmaz tabi. hocanın "siz ayrılın bakıyım, çok samimi duruyorsunuz" demesi ikimizi de utandırmıştı. e sen adam ders anlatırken yanındaki kızla muhabbet edersen lafı yersin böyle.
daha sonra kursla gidilen bir yerde ikimiz en arkadan yan yana yürürken iyice kaynaştık. bu kaynayıştan istifade pat diye telefonunu istedim. bana biraz güldü; ama olsun, bunu yapmak zorundaydım. allah bu mesaj paketlerini çıkartanlardan razı olsun. çok emekleri var benim üstümde.
en son olarak bir restoranda kırmızı gül ve üstüne tutuşturulmuş, ikimizi anlatan bir öykü ile -kendim yazdım- teklifte bulundum. akabinde gelişen olaylar sonucu sevdiceğimdir kendisi.
