yapmayın. tabi böyle desem de artık en yakın arkadaşa sevgili gözüyle bir saniye bile olsun baktıysanız sizin için çok geçtir, hatta bu başlığa tıklayıp buradaki bütün yorumları okuduysanız durumunuz vahim. eğer karşıdaki kişinin size karşı böyle bir duygusu yoksa acı çekersiniz, melankolinin mına bile koyarsınız. he eğer en yakın arkadaşınız da size karşı boş değilse ilk ayları mükemmel olan bir ilişki başlar. zaten her ilişkinin başı mükemmeldir evet fakat bunun tadı bir başkadır. detaylara girmiyorum zaten bunu kafaya koymuşun yaşarken anlarsın ehehe. e ama her şey başladığı gibi bitiyor tıpkı en yakın arkadaş sıfatının bitip sevgili sıfatının başlaması gibi. işte o ayrılık anı geldiğinde hem en yakın arkadaşınızı hem de sevdiğiniz insanı kaybedersiniz. ve asıl kötü olan şudur ki bundan pişmanlık duymazsınız. duyadabilirsiniz tabi ama onun da sonucu nefretle veya vazgeçmişlikle biter. ama mutlak son hep bitmesi gerekiyordu ve bitti cümlesi olur. bir zamanlar yediğiniz içtiğiniz ayrı gitmeyen arkadaşınız artık yoktur, sabahları mesajıyla uyanıp geceleri mesajıyla uyuduğunuz insan da yoktur. insanın aşık olduğu kişiyle sevdiği kişi farklı olabilir. hatta belki aşkı geçer ama sevgi kalıcıdır. bittikten sonra pişmanlık duymadığınızda aynı zamanda boşluğun da farkındasınızdır. aldığınız kararın sonucu kocaman bir vazgeçmişlik hissidir. özet geçmek gerekirse, yapmayın.
