söyledikleri çoğu zaman doğru olsa da dilinden dökülen sert notalar nedeniyle kendilerini bir safa koyanlar tarafından anlaşılması ya da algılanması pek mümkün görülmeyen sanatçıdır. hadi bu adam dediğiniz; fiziksel özelliğiyle dalga geçtiğiniz nerdeyse yerden yere vurduğunuz adam haksız diyelim. hadi bu adamın her söylediği yanlış diyelim. padamın dine saygısı yok diyelim. dedik... e hadi zaman tünelinde biraz geriye gidelim ne dersiniz? mesela 2009 yılının temmuz ayına süzülelim mesela topkapı müzesine gidelim. o müze de idil biret konseri olsun birde. kimseye zarar vermeden konserine devam etsin bu yüzü güzel eli ayağı düzgün kadın. bi dakka konsere devam edemiyor neden? nedeni çok basit çünkü konseri konseri sadece alkollü içecek tüketiliyor bahenesiyle basan zihniyetin sulanan ağzı.
yani dine saygı duymanın sınırı yok; saygı duymak hapsedilmek ya da her an yargılanacakmış korkusu ile yaşamaksa bunu bazı korkaklar gerçekleştirebilir. hangi iktiadar gelse o na yanaşarak ya da onun politikalarına inceden inceden destek vererek, hiç değilse öylece susarak duruma tabi olmaksa dine saygılı olmak. ne yapsın fazıl say bu konuda pek becerikli değil. idil biret konserini basan zihniyet'e laf yok. üniversiteler ahlakımızı bozdu el ele dolaşıp geziyorlar onlar cezalandırılmalı gibi bir beyanatta bulunan zihniyet bunu söylerken rahat rahat konuşabiliyorken. bu cahillliği ayan beyan açıklayabiliyorken öylece hayatına devam edebiliyor ve fazıl say aynı güncel dönemde yargılanıyorsa herkesin kendisine artık ne kadar hapsedilmişse o kadar iğne, çuvaldız, döner bıçağı, şiş, tığ batırması gerekirken. asıl bu tür konularda mevzuya hemen dine sygısızlık olarak atlayanları anlamak çok güç. aslında üzerlerine geçirilmiş soyut burkanın kevgirli penceresinden dünyaya bakarken buna alışmış olmaları ve bunu kabullenmeleri hatta savunmalarının anlaşılması daha güç. bunu bir anlasalar kim bilir kaç yüz yıl yol alacaklar da işte onlara saygı göstermek lazım değil mi çünkü? hadi saygı gösterelim; mesela ötenazi hakkı diye bir hak yok türkiye de çünkü bu hakkı kullanmak istemek bile dine saygısızlık olarak algılanabiliyor. yani saygı kavramı saygısızlığın ta kendisi buralarda. bu kavram ve olumsuzu olan saygısızlık aslında tam ters bir perspektif. algılanması güç çünkü boyutlar farklı. nietzsche gibi mesela? üstelik o çağda; algılanması; algı... paralel evrenler v.b. algılar. bu algılardan en basiti olan ateizm ya da agnostik düşünce yapısı bile algılanamzken hangi dünyalı "saygı" kavramından bu kadar basitmiş gibi bahsedebilir?
