pazar günü açtım işyerimi, temizliği yaptım, baktım eldeki işlere "breh breh, hade bakalım akşama yetişir herhalde" dedim. kapının önüne çıktım, yandaki beyaz eşya tamircisi de açıyor dükkanı, elemanlar tatilde, ohh ne güzel. "ahmet hayırdır" dedim, "abi defterlere bakıcam, bir iki sipariş geçmem gerekiyor" dedi. o da 4 yıl önce kurmuş kendi işini. çalışırken yanıma geldi, "en çok ne koyuyor biliyo musun?" dedi. "bu işi kurmadan önce de pazar günleri çalışıyordum, ama sabahtan akşama patrona sövüyordum, şimdi kendime sövemiyorum, istifa ediyorum lan deme hakkımı da elimden almışım, salak gibi hissediyorum kendimi" dedi, çay söyledim, birer sigara yakıp derdimize yandık.
