ingilizlerin asıl amacı Anadolu topraklarının bir bölümünü ele geçirmek değil, doğu sömürgelerinin güvenliğini sağlamaktı. öte yandan birinci dünya savaşından yorgun ve bitkin çıkan ingiliz askerini yeniden bir savaşa sokmak kolay değildi. doğu cephesi kumandanı, kazım Karabekir paşa, emperyalist devletlerin içinde bulundukları durumu gerçekçi bir biçimde değerlendirmekteydi: bütün ümitleri avrupaya yalvaracak heyette dedim ki; itilaf kuvvetlerinden korkmayınız. daha geçen hafta Londra dan memleketimize gönderilmek istenen alaylar biz gitmeyiz diye silah çatılarını bırakıp sıvıştılar. itilaf milletleri harbi umumiden o kadar yorgun çıktılar ki memleketimizde tek bir nefer öldürmeye razı değillerdir. karşımızda rum ve ermeni den başka kimseyi görmeyeceğiz. istanbul da itilaf kuvvetleri bostan korkuluğundan başka bir şey değildir.
1920 de ingiliz generali Ravlinson, Bolşevik yayılmasına karşı, Türkiye de güçlü bir yönetimi destekleyeceklerini söylüyordu. bu ingiliz emperyalizmi için Anadolu da toprak edinmekten çok daha büyük önem taşıyordu. ancak Bolşevik yayılması durdurulduğu zaman ingiliz genel çıkarları güvence altına alınabilirdi.
ravlinson, kazım Karabekir paşaya; yapılan ve yapılacak olan şey başka memleketlere Bolşeviklik sirayet etmemesidir. diyordu. kazım Karabekir paşa bir yerde de şunları yazıyor:
ne de silahlardan bugün hiç söz etmedi. ben silah ve kumandan vermemek için aldatma planları yaparken, onun da beni Bolşevikler Kafkasya ya geldi diye, vaktinden evvel bir hareket yaptırmaya çalıştığını his ettim.
