asosyallikte varılan son nokta. zirve. asosyallik oscarlarına aday gösterilme durumu da denibelir.
artık bünye ne kadar yalnızsa (tahmin etmek istemiyorum (bkz: unabomber)) yediğini, sıçtığını sözlükle paylaşmak ister. bu onun için bir boşalma, sırdaş bulmanın verdiği heyecandır. ama farkedemediği şey sözlüğün kamunun kullanımına açık olmasıdır. taksim meydanı'na çıkıp "bügün götümdeki basurum acıdıııı" diye bağırmak olayı izlemek zorunda kalan insanlar için nasıl garip ve rahatsız edici bir durumsa, sözlükte bir insanın zımparayla masturbasyon yapma fantezilerini okumak da bu durumu yadırgayan çoğunluk için anlaşılması zor ve rahatsız edici bir durumdur.
mantık olarak da düşünülünce kişilerin extreme özel yaşantıları bizi ilgilendirmemelidir, kimin nasıl mastürbasyon fantezileri olduğu, kimin mastürbasyon yaparken ne gibi durumlar yaşadığı, kimin altına sıçarken ne hissettiği benim için bir şey ifade etmemelidir. zaten eğer beni ilgilendiriyorsa bende bir sorun var demektir. benim osuruğumun ikinci bir kişi için taşıdığı anlam, zımpara fantezisinin bende hissettirdikleriyle aynıdır. ben nasıl ki osuruklarımı tüm sözlükle paylaşmıyorsam, kişiler de acayip fantezilerini benimle paylaşmamalıdır, çünkü sözlük buraya yazan herkesindir.
