toplumda haklı ve ya haksız sebeplerden dolayı nefret edilen ya da sevilen bir yapıdır. tamam şiddet meyilli olan polisler var elbet, hata yapanları da var. insan bunlar sonuç olarak. ama insancıl olanları da var, şuna emin olun 10 yıllık bir polisin psikolojisi ciddi anlamda çöküktür. neler yaşıyorlar neler görüyorlar kim bilir. bakın amerika'da siz bir polise direnemezsiniz, sizi uyarır ve tek uyarının ardından elinizde silah olsun ya da olmasın sizi vurma hakkına sahiptir. atılan dayağı saymıyorum hiç.
ama türkiye'de öyle mi? antalya bir emniyet amiri göz göre göre vuruldu, onca polisin arasında. adamın burnu bile kanamadı, siz gidin bunu avrupa'da yapın. bakın ne geliyor başınıza. kanunlar ellerini kollarını bağlamış durumda bundan emin olun. işlerini yapamaz haline geldiler. bunları nereden biliyorum, yakınarım arasında polis olanlar var ve bir karıncayı ezecek adam değiller. ama haksız olanı da tinerciyi, psikopatı uğursuzu iyi duman ederler etmemliler de. kamu düzeninden bahsediyoruz. işleri düzen sağlamak, düzeni bozanı gerektiğinde dövmek hatta öldürmek olan insanlardan bahsediyoruz.
bu algıyı bırakmamız gerek. bir de şöyle bir durum daha var, şu günün gençleri özellikle ergenleri polise gider yapmayı marifetten sayıyor nedense. neler yaşıyorlar aklınız durur. kolay değildir polis olmak, polis yakını olan biri olarak çok iyi biliyorum bunu.
yazımın başında haklı ve ya haksız sebepler dolayısıyla nefret edenler var demiştim.
(#17326061)şimdi bunun haklı yanı var mı? geçin o sistemin adamı oldular ayaklarını, zaten bu bilinen ir şey, bu devlet kurulduğundan yana hep bu oldu olacakta, içişlerine bağlı bir yapı değil mi bu? benden mi emir alacak? o yazıdaki kafaya sahip olan ergenleri ciddiye dahi almıyorum. zaten o yazarı hiç ciddiye almıyorum. sözlüğün en gereksiz adamlarından biri. yarın öbür gün tenhada tecavüze uğrarsa onu kurtaran polislerden utanacak mı? sanmıyorum.
edit: istediniz kadar eksileyin gerçek bu. zaten eksileyenlerin de ne bok olduğu malum, ibneler.
