sayıları bir hayli fazla olan, yaşları 12-18 yaş arası olma ihtimali fazla olan türklerdir. burada ergen edebiyatı yapmayacağım, zaten bu da doğru bir şey değildir. yalnız beni üzen nokta geçmişe özlem duyanların geleceğe sağlam adımlarla yürüyememesi, allah allah derken bir anda boşluğa düşüp kötü alışkanlıklar edinmeleri. yasakçı ailelerin yetiştirdikleri bu coşkulu gençlik her geçen gün biraz daha realiteden uzaklaşıp, sonunda bir iş bulabilmek için el kapılarında dolaşmıyor mu? çocuklarını direkt doktor, mühendis adayı yaparak gençliğin üzerine büyük yük koyan, sonra en ufak bir başarısızlığında yerden yere vurulan, kendine güvenini yitirmiş bu genç kuşakların yok olmasını nasıl önleyeceğiz?
