her izinde mutlaka istanbula gider ve bir rutin haline gelmiş ''akdeniz bar'' buluşmasına katılırım. bu senede bu olayı gerçekleştirdik. sohbet gır gır şamata derken herkes dağıldı ve iki arkadaş masada kaldık. sarhoş olmaya çalışıyoruz. arkadaş samsunlu olduğu için elllllibeş falan dediğinde yan masadaki hatunlardan biri(sonradan beylikdüzü belediyesinde mühendis olduğunu öğrendim) bize dönerek laf atar.
hatun: aa samsunlu musunuz.
arkadaş: evet nereden anladınız.
hatun: ellllibeşten( gibi basit bir diyalogla tanışılır ve hatunlar masaya davet edilir)
mühendis bayan espiri sıçan bir cem yılmaz hastasıdır. ben ömrü hayatımda bir hatunun beni bu kadar güldürdüğünü görmedim( genelde üzerler) bu sebeple be cümleye başlarım.
ben: çok iyi ya. gerçekten cana yakın ve neşe dolusunuz. bu sohbetin burada bitmesine izin veremem. bana e-mail'inizi verir misiniz.
hatun: hayır
ben: surat düşer
hatun: şaka be. napcan la e mailimi.
ben: ya sizi fikirsel anlamda çok sevdim belki bu sohbete bundan sonrada devam ettirebiliriz. hem ben uludağ sözlük yazarıyım belki seni oraya üye yaparız.
hatun: ya benim arkadaşlar orada. ama ben pek sevmem.
dedikten sonra hatun numarasını verir ve sohbet günümüze kadar devam eder.
