cadde tarafından yürüyen arkadaşıma yavaş yavaş bir şahin yaklaşmaktadır. camdan kafasını uzatan adam 'vay cüneyit abiğğ' diyip hatuna parmağı atar. bir hışımla arkasını dönen arkadaşıma adam 'pardon abla birine benzettim.' der. ikimizde anın şokuyla plakayı almayı akıl edemeyiz tabi. sus pus yürümeye devam ederiz. ben sessizliği bozup:
- dalga geçiyor utanmadan hayvanoğlu hayvan .
+ sorma ya bide cüneyite benzettim diyor. hııı bende yedim sanki.
- şimdi gerçekten bu noktaya mı takıldın sen?
+ ne yapayım kızım göte parmağı yedik bir kere *