kar yağmasını özlemiştim zaten. neden özledim, bilmiyorum. aslında hiç sevmem üşümeyi. ama bi sabah kalkayım perdeyi açayım, her tarafın bembeyaz olduğunu göreyim.
Beremi montumu alayım. Kocaman botlarımı giyip dışarı gazete almaya çıkayım. okul olmasın o gün. günlerden cumartesi olsun.sınavım olmasın yakın zamanda. ve sabah çok erkenden, daha herkes uyurken, kendiliğimden uyanayım. aslında hiç sevmem erken uyanmayı.
Ama öyle bir gün olsun işte. sabahın bi körü kalkıp, üşüyeyim. bu cumartesiyi unutmuş olarak kalkayım yataktan. Bütün güzel cumartesilerin kötü olamayacağını anlayayım.
Sonra eve geleyim, burnumun ucu kıpkırmızı olur kesin soğuktan. Çay demlerim. ekmek kızartırım. o kadar güzel bi sabah geçirmeliyim ki o cumartesi. yaşadığım tüm kötü cumartesilere işte bak, asıl böyle olur cumartesi diyebilmeliyim. öyle huzur dolu olmalıyım ki o gün.
kar yağmalı artık. Gereğinden fazla uzun sürdü sonbahar. kar yağmalı ve tüm yaralarımızın üzerini kapatmalı. Belki yaralarımızın olduğu yerleri unutursak, canımız da yanmaz.
