iyi, kötü, güzel diye yorum yapmayacağım velev ki sinemadan herkesin beklediği ve anladığı şey başka.
benim için en itici şeyleri söyleyeyim:
1.duygu sömürüsünü abartmak. tamam kadın ölüyor, eve geliyorsun üzgünsün. elbet ağlayacaksın çocuğunla ama a kurban olduğum bu kadar uzun üzülme/ağlama sahnesi mi olur? seyirciye dram böyle mi yansıtılır, hani sinemanın derinliği? öyle bir sezdir ki içimizde yer etsin, öyle bir bakış atsın ki ali yüreğimiz dağlansın. böyle sanat filmi olmaz.
2. tamam tuğçe kazaz güzel, anadolu kadınının masumiyetine de sahip ama hepsi bu kadar. öldüğüne sevindim ne yalan söyliyim, biraz daha kalsaydı oyunculuğu çok göze batacaktı. iyi oldu.
