iki elle yapılanı vardır, neredeyse kuyu gibidir; kuyunun taşırdıklarını çocuk içer, içer; aslında onun içtiği, çıktığı damladır, yaşama dair ne var ne yoktur çünkü insanoğlu bir vardır bir yoktur, evrende bir küçük toz bile değildir ama babasının elinden su içmişliğini buraya yazıp, yazarken kendi yüreğini dağlar, okurken hepimizi ağlatırsa; o vardır, okuyanlar okurken vardır, belki o baba artık yoktur ama vardır, vardır!