lise yıllarındayken platonik aşkımın tavan yaptığı zamanlarımdı, sigaraya yeni başlamış ürkek ürkek sigara içerken evde birden yükseldi radyodan cengiz abimin sesi;
-yer yok deme sakın kalbinde bana
-bir yudum su gibi muhtacım sana
-bir mecnun misali ben yana yana
-sevgiye susamış sana gelirim.
şimdilerde pek dinlemesemde saygı duyduğum, çok fazla insanın kederlerine sözleriyle ortak olmuş, magazine malzeme olmamış ender sanatçılardandır.
