orospu çocukluğudur. ancak şundan emin olun, birçok erkekte bu kirli potansiyel var, bakın yazarın şu tespiti açıklıyor her şeyi, çünkü buradan başlıyor bu iş;
--spoiler--
eğer hatunuma gerçekten bağlıysam yaparım bunu.
--spoiler--
işte bu. evet nasıl bir bağlılık güdüsüdür anlamak güç. ama insanda bağlılık duygusu bazen obsesif hale gelebiliyor ve acı sonuçlar doğuruyor. yazının devamı ruh hastası erkek profilini yeterince açıklamış zaten, tamamiyle ego tatmininden ibaret bir düşmanlık eğilimi. nasıl da yaktım canını aforizmaları. kimileri asla unutulmamak için yaparmış bunu. nevzat tarhan bu mealde bir şey söylemişti. patolojik bir vaka olduğu kesindir zaten.
sanıyorum karaman'da yaşanan bir olaydı, iki genç birlikte olurlar birbirini severler falan. bir süre sonra ayrılırlar, aradan yıllar geçmiştir ve kız başka ise nişanlanır. bunu duyan esas oğlan kendince sığ gururunu kurtarmak için ne yapsa beğenirsiniz?
önce fake bir facebook hesabından önce kızı ardından nişanlısını rahatsız eder, ikisi arasında geçen bazı özel ama çokta yakışık olmayan fotolarını arkadaş çevresine, nişanlısına kızın akrabalarına yayar. yani kızı rezil rüsva eder. insan bu, kaldıramaz bazı şeyleri, hele ki mevzu bahis namus ise. kız intihar eder, çocuğa ne mi olur? boru gibi bilinçli taksirler ölüme sebebiyet vermekten 24 yıl! hatta hakimin; ''al koydum sana böyle cezayı'' derken el hareketi eşliğindeki psikolojik baskısını görmeliydiniz, işte iki hayat böyle kararır.
peki değer mi hiç? kendi duyguların için bir insanın hayatını karartmak nedir anlamış değilim. obsesif bir durum olduğu malum, böyle olması olayı masum bir çerçeveye taşımıyor, kısacası orospu çocukluğunun dik alasıdır. allah böyle orospu çocuklarından bayan arkadaşları sakınsın ne diyelim daha, çünkü böylesi çok bu memlekette. sosyal medya araçlarının yaygın olması da işlerini kolaylaştırıyor üstelik. yazık.
