sevgili zargana.. ne cennetin ne cehennemin kabul etmeyeceği bir hayat sürdün.. sonuna geldiğini hep biliyordun.. ve geldin de.. şimdi istiyorsun ki kendi cennetini yaratıp, cehennemde seni bekleyenlere, geçmişindekilere ve kulağına fısıldayan hiçbiryere gidemezsin kahkahalarına kendini unutturmak, izini kaybettirmek istiyorsun.. senle ilgili tek şey söylememi istese insanlar her hayal ettiğini yapmış tek adamdır derim. ama sen de biliyorsun ki bu defa olmayacak.. annen seni 32 sene evvel doğurduğunda; bunu bir başlangıç sandı. bir bitiş olduğunu göremedi kokunu içine çekerken.. sen bütün arkadaşlarınla inandığın şeyin tersini başardın.. doğmak yeterince mucizevi diyordunuz, başkası mümkün değil. oysa sen; iki kere daha doğmayı başardın. her seferinde kendi rahminden kendini çıkardın... göbek bağını araf' a bırakarak arınabileceğini, başarabileceğini sandın.. doğmayı başardın dostum. mucizelere inanmayan herkesi şaşırttın. ama hep özlediğin şeyi yakalayamadın.. sadece bir oğul, sadece bir yar, sadece bir dost olmayı başaramadın. seni tanıdığım günden beri sırtında onbin insanın derdini, aşkını , kaygısını ve hançerini taşıdın. ve kanını hep içine akıtmayı başardın. altı milyar insanın göze alamayacağı işleri sen kahkahalar atarak, şarkılar besteleyerek ve yenilerini de düşleyerek başardın. sen yaptın , biz tebrik ettik. oysa özlemini çektiğin bu da değildi. sen tanrı ' nın seni taçlandırmasını ümit ettin hep.. ama o seni altı milyar insanla çarpıştırmayarak yeterince ödüllendirdi zaten..hep söylediğiniz gibi, fazlasını beklemek saçmalıktı..
hakan ; belçika' dan dönüp sana bir hançer ve hayatınızı anlatan altıyüz sayfalık bir safra getirdiğinde , hakan ' ın sevinci, hançerin kabzası ve yaşadıklarının insanların evlerine, kitaplıklarına , gizli anlarına sunulacak olması mideni kaldırdı. kustuğunsa kahvaltın değil, en büyük silahın sözcükler oldu. hakkın yok diye kükrediğini hatırlıyorum.. hakkın yok sırlarımızı edebiyat diye pazarlamaya! gürkan' sa anlayamamıştı henüz kendine bu kadar uygun bir ismi takabilmesine hakan ' ın. kendini hep bir tanrı lütfu olarak görmüş gerçek bir yarı insan' ın kayra ismini seçmesi ona tanrısal bir ibadet gibi geldi başta. ama hakan ' ın deyimiyle üçünüz için vasiyet olan kitabı okudukça o da koptu kendinden, senden ve ona hep bir taçsız kral gibi davranmış hakan' dan.. bunları neden anlatıyorum.. kinyas olmak hakan ' ın uykusuz bir gece de canı sıkıldığı için yazmaya karar verdiği bir romanın sana dayattığı bir ad değil sadece. hem kin ' in hem yas' ın gerçek.. kötü zevklerine hiç şahit olmadığım baban sana mehmet ismini taktı diye onmilyon cümleyi paylaştığın adamın, hakan' ın sana biçtiği ismi reddedemezsin. yaparım diyorsan, inanmak isterim sana.. ama yokedebiliyor musun gürkan' ın kulaklarında çınlayan kahkahasını. yozgat ' ın bir köyünde münzevi hayatı sürüyor ve seni anlattığı sarışın bir oğlu var diye, gürkan sence kayra ' lığından arınabildi mi?. alnını secdeden hiç kaldırmasa ve her gün binblerce tanrı' sına dua etse bile seccadesinin kenarında adlarınız işlenmiş olacak inan bana.
sevgili dostum. bak aramıza ve aranıza koca bir hayat girdi. o hayatı bir lego gibi yeniden dizebilecek zekaya, donanıma ve cesarete sahip olduğunu hepimiz biliyoruz. bana aşktan, vazgeçmekten, yeni bir doğumdan bahsediyorsun.. yapabilirsen eğer sana yemin ediyorum; manhattan ' a kadar yüzüp, özgürlük heykelini yerinden söküp, seni eros biçiminde şekillendirip oraya dikeceğimyaralı bedenini; hakan ' ın getirdiği küçük hançeri eline tutuşturup . ve altındaki kaideye de aynen şunu yazacağım;
dünyanın sonuna defalarca gidip her seferinde daha güçlü dönen adam..
aşk senin içinde dostum.bir kadının bedeninde, sana olan sevgisinde değil. sen doğduğunda aşkla doğdun. yaşama ve o yaşamı sömürme, dibine vurup kaybolma aşkıyla.. bir akdın değil seni kurtaracak.. sırat köprüsünden düşmeden geçirecek şey elinden tutan bir kadın değil.. günahlarını sırtlanacağın dostların kurtaracak seni. zebanilere söyleyecek sözleri ve karşılarına dikilecek deli cesaretine onlar sahip sadece.
bana aşktan sözedeceksen eğer; önce sana hep tapmış bütün o adamları senszilikten gömüldükleri çukurlarda bulup günışığına çıkarmalısın.. yoksa ben de o çukurlardan birine gömüleceğim.. ve senin çukurun en büyüğü olacak..
