17.
-
Bir insan ömrünü neye vermeli
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
Yolda kalanda bir yürüyende bir
Harcanıp gidiyor ömür dediğin
Yüreğin ürperir kapı çaLınsa
Esmeyen yelinden hile sezerler
Künyeler kazılır demir sandıkta
Savrulup gidiyor ömür dediğin.
Dışı eli yakar içi de senii
Sona eklenmeli sözün öncesi
Ayrılık gülüdür kör derelerin
Bölünüp gidiyor nehir dediğin
Bir insan ömrünü neye vermeli
Para mı onur mu taş dikenli yol
Ağacın köküne inmek mi yoksa
Çırpınıp duruyor yaprak dediğin.
