'dar alanda tufan' adlı kitabını çıkarmıştı. 'bezgin bekir' in çizeri ve derginin iki ortağından biri olan tuncay akgün, köşesinin altında tavsiye babında 'okuyun', yazdı. Tanındı. Dost oldular, geldi dergide yazdı. Kendi deyimiyle, 'hayatını en çok yazan' yazar oldu. Tuhaf olan bir şey vardı. Adam sağ'dan geliyordu ve 'sağ'dan hiç iyi bir şey gelir mi lan?' diye düşünen cenahın içine girmişti. 'cumartesi anneleriyle' ilgili köşe yazısı hala bu mevzuda yazılmış en vicdanlı yazı olarak duruyordur. ilk polemiğini lutfu oflaz ile yaşadı. Hiç imza günü düzenlemeyeceğini iddia etti. Düzenledi. Parmaklarında kemik yokmuş gibinin gerçek olduğunu okurları gördü. 'sağolasın izocam' adlı öyküsüne körkütük aşık olmuş çocuğu o imza gününde tanıdım. ödp tayfasıyla takıştı. 'fatsa da kontgerila imiş' saçma bir isim benzerliği iddiasıyla. Arkadaş ortamında anlatılan çok fıkrası oldu. Nalına da mıhına da vuran adam diyordum. 'ardından dökecek bir tas suyumuz var tayyip erdoğan' başlıklı yazılar yazdı ve allah kahretsin o vakitler doğruydu. 'punk
