eğer öğretmeni kastediyorsa, ''la bi siktirigit'' diyeceğim başlıktır. 1700 lira maaşla doğunun en ücra köşelerinde gençliğini tüketen, ahır gibi evlere 600-700 lira kira vermek zorunda bırakılan kendi memleketine gitmenin artık bir hayal olduğunu bilen insanlardır bu ''yarım'' gün çalışanlar.. yarım gün çalışırlar bu öğretmenler sonra kalan yarım günde çıkıp boğaz keyfi yaparlar, bi cafede dostlarıyla buluşup muhabbet ederler. hepsi böyledir bunların.
yazılanları okuyunca van'ın ücra bir köy okulunda çalıştığım günler aklıma geldi. evet yarım gündü okul. sabahçıydım ben. saat 12.00 da dersim biterdi benim ve sonra çılgınlar gibi okulun kapısından çıkar bitişik olan lojmanın kapısından içeri girerdim. elektrik hergün kesilir, telefon çekmezdi. çılgınlık yapabilecek her şey tamdı anlayacağınız. elimi tıkanmış öğrenci tuvaletine sokup içindeki taşları aldığımda olurdu ama bu mesai saati dışında olduğu için bunu bir hobi olarak görürdüm. yarım gün meslek işte. oturarak bile yapılabilir değil mi?
siz oturduğunuz yerden öğretmenlik hakkında yorum yaptıkça size eğitim veren öğretmenin emeğine acıyorum..
