şimdi düz mantık bakmayı bırakıp eldeki verilerle hareket edelim.
öğrencilerin okul sınırları içerisinde beslenme hakkı eğitim hakkının bir parçasıdır ve devlet bu yükümlülüğünü hakça yerine getirmelidir. ülkemizde devlet üniversiteleri de az ya da çok öğrencilerin yemek masraflarına katkıda bulunup yemekhane ücretlerinin bir kısmını kendisi döner sermayesinden temin edip bu yükümlülüğünü bir şekilde yerine getirmektedir. dünya genelinde üniversite öğrenimi eğitim hakkı sınırları içerisinde değildir esasen, tüm üniversitelerin özel olduğu alternatif sistemler de vardır. yani bu hak ülkemizde devlet üniversitelerinde uygulanan özel bir haktır, dolayısıyla vakıf üniversiteli (!) arkadaşların biz 7 liraya çorba içiyoruz serzenişleri devlet üniversitesi ile kıyas unsuru olamaz.
özele gelelim. istanbul üniversitesi türkiye'nin devletten en çok ödenek alan üniversitesidir. zira 90 bin öğrencisi vardır. evet bu yıl harçların kesilmesi nedeniyle örgün öğretim öğrencilerinden harç alınmamıştır, ikinci öğretimler ve okulu uzatan öğrencilerden harç alınmıştır. fakat istanbul üniversitesi'nin gelir kalemleri bununla sınırlı değildir. tarihi eser statüsündeki binalarının korunması kapsamında kültür bakanlığı'ndan aldığı ödenekler, okula ait alanlarda dizi, film, reklam çekimleri için okulun aldığı ödenekler, hatta okulun içerisindeki reklam panolarına konulan reklamlar için dahi okulun aldığı ödenekler. halkbank'ın yeni projesi kampüskart sayesinde okulun kazançları vs.
istanbul üniversitesi'nin döner sermayesinde bu şekilde gelen kazanımlar nedeniyle yönetim yemek ücretlerine katılımda önemli derecede insiyatif kullanmaktaydı. 2010 yılında yemekler 50 kuruş olarak ücretlendirilmişti, okuyanlar bilir. şu an ihale ile tabldot başına 5 liraya yapılan yemek o zaman da en az 4 liradır muhtemelen. yani onun 3.5 lirasını karşılayan iü, bugün 3.15 lirayı karşılayıp 1.85'i öğrencilere ödetiyor. akşam yemeğinin öğrencilere fiyatı ise 2 liraya çıkıyor.
döner sermayenin, sistemin nasıl işlediğini bilen öğrenciler de yaptıkları eylemle okulun bu paya daha çok katılmasını istiyorlar. zira döner sermayenin saçma sapan işlere harcadığı pek çok kalemde kısıntıya gitmeyip kabağın kendilerinin başına patlamasından rahatsızlar. rektörün misafirlerinin kahve masrafı bile kaç kişinin yemeğine eşdeğer diyorlar.
olay bu. yok bir yemeğe 40 lira vermek, buldukça bunamak, istanbul üniversitelilerin terbiyesizliği falan değil. aktif bir eylemci değilim, ancak dün eylemi görünce ben de yemekhaneye girmedim. profesörler evinde hocalar 3 liraya yemeğin yanında şarap da içebiliyor merkez kampüste. kısıntıya onlardan başlanabilir. açıkçası bu mesele okulun öğrencisiyle kendi meselesi. iki tarafın da haklı olduğu noktalar var.
ona kalsa geliri kesinlikle bu okul kadar olmayan marmara üniversitesi'nin kanımca en güzel kampüsünde* yemeğin 1 tl olduğunu biliyorum. hadi gidip onu tartışalım.
