gerçeği yannsıtan durumdur. dizilere filmlere lüzum yok bugün sağcı ülkücü arkadaşların arasına girince tefeciye gelmiş gibi hissedersin konuşmaya bile hakkın olmaz başındaki abi senin yerine karar verir beğenmezsen topuğa yersin mazallah.
ama komünist arkadaşlar düşünen birlikte hareket eden fikirlerin rahatça söylenebildiği bir ortamda bulunurlar. medeniyet de denebilir. pusup bi köşede kalmazsın. yüreklenirsin, eşitliğe olan inancın artar. birilerinin sana abilik yapmasına ihtiyacın da yoktur. silah değil kitaptır aslolan. kabadayılık değil, insan olmaktır önemli olan. insanca konuşabilmektir.
"ben bir komünist değilim ama bizi onlardan başka anlayan da olmadı." demiş mandela. ne de güzel demiş.
