oylesine degil bu yazim bir sahibi var. hatta bu yaziyi okuyan bir sahibi var. ne kadar guzel degilmi ayri olmamiza ragmen benim duygularimi biliyor olman. ne kadar sanslisin. oysa benim tek bildigim konustuklarimizdan ibaret. aslinda konusmamizida pek hatirladigim soylenemez. ne soyledigimi ya da soylediklerini hatirlamiyorum bile dogru duzgun k anin verdigi kalp carpintisiyla. disardayim demistin. nerdesin dur orda yanina geliyorum demeyi sarilmayi isterdim cok. ama bir kez daha kendimi ezmem. hemde benim icin kilini kipirdatmayan biri icin asla ezmem. zaten 1yil boyunca yapmam dedigim o kadar cok sey yaptim ki artik yeter kendime olan saygimi toplayim biraz. ama merak etmiyor degilim.madem anlattigin kadar Uzuluyorsun ozur dileyecek kadar pismandin yaptiklarindan neden oyle bokunu yemis tavuk gibi oturuyosun hala onu merak ediyorum. neyi beklihosun yani. ulan acaba daha iyisini bulurum diyemi bekliyosun. bikmadjn mi sadece kendini dusunmekten? bikmadin mi kendini sevmekten dunyanin merkezi olmaktan? ipleri elinde tutmaktan bikmadin mi? gerci bekara koca bosamak kolay gelirmis senden bunlari istemek ne haddime ben kimim. bak mesela suan canim cok sikkin ama seni arayamiyorum. neden cunku accagindan emin olamiyorum bunun nedeni onceki ayrilisimizda acmamis olmanin verdigi guvensizlik iste. zaten cokda soru degil sen benim neler yasadigimi biliyosun moralimin ne kadar yuksek oldugunuda biliyorsun. ama bilmedigin ne kadar eksik hissettigim. kalbimin ne kadar yavas attigini bilmiyorsun mesela. ilk staj yerime seninle elele gitmeyi ne kadar cok istedigimi bilmiyorsun. ya da yil donumumuzde gozlerinin derinliklerinde kaybolmayi istedigimi bilmiyorsun. sahi nasil bir histi o? gozlerin? askla bakmayali cok olmustu. ilk zamanlar guzeldi gozlerin. sonra alisti gozlerime. bakmaz oldular bana eskisi gibi. sabahin 5i olmus. yine uyuyorsun sen huzurlu bir sekilde bense uyumak icin kivraniyorum gogsunde. en cok orda huzurluydum ben. ama boylede alisiyorum zamanla.
