ne güzel tüm bağlarımız koptu ben de artık hayatıma devam edebileceğim, zor olacak ama hayat bu yine ona hissettiğim şeyleri başkasına illaki hissedeciğim günler gelecek ve bu o günlerin bir başlangıcı dedim. aradan geçti bir kaç ay başka biri çıktı sevemedim ama eğlendik güldük dertleştik güzel fotograflar cekıldık ve mutluydum işte. sonra bunları gorup bana ona verdıgım sevgı ıcın attıgı tesekkur mesajıyla bıttı hersey. meger ben de herseyı bırakıp ona kosmaya herzamankı gıbı hazırmısım. ne oldu? ona ıkı secenek sundum.
ya benımle adam gıbı ol ya da bana herhangı bırsey ıcın gerı donme artık cunku bıraktıgın yerden tekrar baslamak cok agır gelıyor dedım. benımle olmayı sectı. ee sımdı ne oldu essegın siki oldu. ıkı mesaj atmak zor gelır oldu adama. sonra nıye boylesın dedık yok hayatla ılgılı mucadele kaygılar para sıkıntısı kredı kartları. ya allah askına bır ınsanın ıkı samımı mesaj atamamasının sebebı bunlar olur mu yahu. uc senedır nasıl bende hastalık cıkarmadı bu ınsan merak edıyorum. para beklemıyoruz, asırı ılgı alaka beklemıyoruz, alsın benı gokyuzunde ucursun ne bılıyım bogazkoprusunden senı sevıyorum dıye yazı ındırsın ya da derbi maçta kendını sahaya atıp bana evlenme teklıf etsın de demıyorum kı. bir ıcten hal hatır, bir guzel gulen yuz. insan kız arkadasım dedıgı ınsana bunları gosterememesını hayat kaygısı parasızlıga baglamasın arkadasım. bu bahane. sevmıyorsan sevmıyorum de herkes baksın kendı yoluna. yok sozluk yok ıkı ucu boklu degnek. uc senedır bu boyle. bıktım vallahı.
