Sana dokunamamak...
Belki de hata bendeydi sevgilim. Hiç ayrılmayacağımızı düşündüm. Ama ayrılmamız için hiçbir neden yoktu. Sen de biliyorsun. Çevremiz ne güzel takdir ediyordu. Hele senin Merve arkadaşın bana "idolümsünüz" demesi resmen beni mutluluğa boğmuştu. "biz"i sadece ikimiz değil, çoğu kişl seviyordu. Ama şimdi yalnızım..
Biliyorum, hatalarım oldu. Fazla kıskandım seni. Belki de bazen çok sıktım seni. Üstüne geldim, kavga ettik, ama bunlar uzun süren şeyler değildi. Kıyamazdık iki saat sonra "gel barışalım, pislik seni" derdik. Unutulur mu sevgilim, unutulur mu? Sana dokunamadan hayat yaşanır mı?
Haklısın, küçüktük. Belki de yapmayacağımız şeyleri yaptık. Ama o anlar bile unutulmaz. O zevkler bile unutulmaz.
Anılar? Asla aklımdan çıkmıyo sevgilim. Unutamıyorum. Sensizliğe alışamıyorum. Resmen kendimi parçalıyorum. Bi hatırlasana sevgilim, 2. Ayımızdı. Ocak ayı. Çok soğuk bir kış günü. Bi mezarlık vardı , onun üst yolunda kaldırıma oturmuştuk. Sen üşüyordun ve montumun içine girdin, sarıldın sıkıca, o anı hiçbir şeye değişemem... O tatlılığını hiçbir şey dolduramaz sevgilim. Tekrar ocak geliyo. Ben kimi ısıtacağım, kimin ellerine dokunacağım, kimin gözlerine bakacağım, kimin dudaklarını öpeceğim. Yoksun işte.
Hatırla sevgilim. Sevgililer gününü. Doğum günümde yaptığın oyuncak ayıcığı ve aldığın saati. Sevgililer gününde ise aldığın mini gitarı. Şu an saat kolumda, ayıcık tam yanımda, gitar ise karşımda. Bir çocuk gibi ayıcığa sarılıp ağlamak ne demek bilir misin? Unutamıyorum. Unutmak istemiyorum.
Ah be sevgilim, senin doğum gününde seni götürdüğüm restorantı hatırla. Ve aldığım kolyeyi. Cebimdeki son kuruşa kadar harcadım, çünkü değer diye. Boynuna taktığım zaman gözlerin dolmuştu mutluluktan. Hala hatırlıyo musun sevgilim?
Eski sevgilim diyemiyorum sana. Eski değilsin çünkü. Eskimeyeceksin. Sende önce başkaları ile çıktım. Tamam onları sevdim. Ama aşık olmamışım bunu anladım. Sana hala sırılsıklam aşığım.
Her şey çok güzeldi sevgilim. Ama bir sorun vardı. Ayrılığımızın nedeni. Hatta çıkmadan önce sen bana demiştin "ben aleviyim. Nolur bundan dolayı beni bırakma" demiştin. Bırakmadım. Hala bırakmıyorum. Ama sen pes ettin sevgilim...
Hatta çıkmamıızın yarısında demiştin ki "kürdüm. Herkes çok önyargılı, neden ki. Şehit haberleri olunca ben de üzülüyorum. Pkkyı sevmiyorum. Ama neden ki" diye hıçkıra hıçkıra ağlamıştın. Hiçkimseye söylemediğimiz sırları, aile sırlarını bile sana söyledim. Sen de bana. Çünkü sen bambaşkaydın. Çok başka.
Yaz tatili geldi. Seni göremedim 3 ay boyunca. Farklı şehirlerdeydik evet. Ama bu yine ayrılığa sebep değildi. Başka bir neden vardı. Baban..
Bilmiyordu aşkımızı. Ama kuzeninin sevgilisi sünni diye " eğer o çocukla evlenirse yüzüne bile bakmam " demesi seni yıktı. Üzdü. Ayrılmak istedin. Başardın. Ama kuzeninle buluştum ben sevgilim. Diyo bana. O ağlıyo her gün. Seni sevdiğini seni çok özlediğini söylüyo. Ama bu alevi-sünni nedeninden dolayı geleceğimizin olmadığı için ayrıldığını söylüyo. Sen de söylüyorsun. Ama ben hala umutluyum sevgilim. Neden mi? Seviyorsun beni. Çok hem de. Ben de hala seni çok seviyorum sevgilim. Kimsenin sevmediği kadar hatta. Beni en çok ne yıkıyo biliyo musun sevgilim. Aynı okullardayız. Her gün yüzünü görüyorum. Her an telefon elinde. Üzüntün yüzünden belli. Ama bana mesaj atmıyosun artık. Arada arkadaş ortamında gülüyosun ama ben onu da yapamıyorum sevgilim. Ben 10 kasımda 1. Yılımızın şerefine ne planlar kuruyordum biliyo musun? Doğum gününde götürdüğüm restorana götürcem tekrar seni ve çok büyük sürpriz yapcaktım. Ama 1 yıl olmadı. 10. Ayda bitti. Ama beni şu kelimen bile umutlandırıyo. Ağlayarak demiştin ki " özlüyorum. Seviyorum evet. Ama geleceğimiz olmadığını bile bile çıkmak beni yıpratıyo. Fakat ilerde pişman olurum. Tekrar çıkmak isterim. Bilemiyorum.." umut sevgilim. Hayal. Umutlu hayaller. Ben hep seni bekliyor olacağım. Çünkü sen bambaşkasın. Her kelimemin anacümlesisin. Sensiz olmuyo. Toplayamıyorum sevgilim. Seni çok ama çok seviyorum..
edit: bok seviyorum yalanımı sikeyim.
