Bu olaylar daha siz bebekken baslayabilir: mesela cok sevidiginiz siz de kalmasindan pek mutlu oldugunuz bir nine evine gider, size yarin yine gelecegine dair soz verir, pencere arkasinda bastonun sesini duyabilmek icin beklersiniz. gelmez, gecikir, yarin degil daha uzun zaman sonra gelecektir. geldigi zaman size, mesela babanizin sizi uzdugu icin evine gittigini soylecektir bu dogrudur babaniz size kizdi diye kusup evine gitmistir. Sonra yine cok sevdiginiz anneanneniz Istanbul'da yasayan evlatlarini ziyarete gider, oysa siz onun varligina o denli ihtiyac duymaktasinizdir ki kolay kolay gecmez icinizdeki burukluk. buyudunuz, iyi kotu ama zor bir iste calistiniz, universite mezusunuz, iki de dil bilirsiniz. calistiginiz surece maasinizdan iki sandiga dort kalem kesinti odediniz. emekli oldunuz artik iki
sandiktan maas alacaginizdan calisirken aldiginiz kadar emekli maasiniz olacak rahat edeceksiniz. oyle mi? calistiginiz yerin adi bankadir batirirlar, bankanin emekli sandigini guc bela ssk ya devrederler, ikinci sandiga da, o sandigin yoneticileri el koyar "burada biriken parayi artik calisanlar paylasacak siz emekli olurken ikramiye almistiniz o yuzden emekliye buradan pay yok." derler, siz ssk nin asgari emekli maasina kalirsiniz.evinize hirsiz girer yillarca biriktirdiginiz ne varsa alir gider. memlekette babadan kalma bir binaniz vardir, ev filan degil,
dort duvar depo. eh buyuklugu ve cephesi elverislidir bir gun muteahhite verirseniz uc dort daireniz olacaktir. Sonunda bir gun bunu yapmaya kalkistiginizda dort duvardan ibaret catisi gocmus duvarlari da yagmurdan yavas yavas gocecek binanin bulundugu sokagin birinci derece sit alani kapsamina alindigini ogrenirsiniz, o yapiya artik yapilabilecek hic bir sey yoktur. gulumsersiniz, "allah benden var zannettigim oysa aslinda yok olanlari" aliyor dersiniz. Bunlar fani ve maddi seylerdir gecer...
