öncelikle kendi hikayemden başlamak istiyorum
çağla vardı ilk aşkım
şimdiki çağla yı görünce içimde en ufak bişey olmuyor.
tam tersi ne kadar çirkin bi kız bununla cıkan varmı acaba diyorum
gözlerine bakamazdım daha 15 16 yaşındayım
ağlardım her akşam televizyonda
yanına gelince kalbim hızlanır gözlerim dolar ellerimin içi titrerdi
konuşamazdım yanında
uyumaz hep onu düşünürdüm
göçmendi çağla bulgar göçmeni
bağcılar ticaretin en güzel kızı çağla
çok sevmiştim öyle böyle değil
sonra yakın bi arkadaşım ile cıktılar
hemde gözlerimin içine baka baka
gizli gizli sigara içmeye baslamıstım
geceleri gizli gizli ağlıyo , intiharı düşünüyodum
öyle böyle değil be çok sevmiştim
gözlerine baktıgım zaman hemen kafamı çevirirdim
saftım ben biraz o uyanıktı
ah çağla ah
o güzelliğe yazık etmişsin
çağla şu anda 110 kilo
1 hafta önce feyste gördüm
iyiki evlenmemişiz çağla
az önce çağla'ya feysten '' çağla lise dönemlerime ait fotoları topluyorumda toplu foto varmı hiç elinde '' dedim
sadece lise fotosuna bakıp elimde biram arkada düşler sokağı dinleyerek fotoğrafa bakıcam
gözümden yaşlar gelecek
çocuklugumu özlüyorum biliyomusun her geçen gün
ah çağla ah
sen olmasaydın belki her şey şimdi çok daha güzel olacaktı
neyse ki neslihan'ı senin kadar sevemedim ama evlendim
olayın ilginç tarafı ben şimdi ki değil de liseli çağla yı seviyomusum
sana bakınca bişey hissetmiyorum ama eski fotoğrafını görünce sol yanım acıyor
