Buralarda hiç yerdeki çöpü alan adamı gördün mü? Metrobüse hiç binmemişsindir ama düzgün bir sıra olduğuna şahit oldun mu? Herhalde karşı tarafın ırkına, dinine, fikirlerine saygı göstereni de görmemişsindir? En azından TV izliyorsan fark etmişsindir bu saygısızlığı.. Buralarda aslında futbolunda pek sevilmediğini aslolanın yenmekten, karşı tarafı yok etmekten ibaret olduğunu da anlamışsındır?
Ben o Lefter'leri, Metin Oktay'lari, Baba Hakkı'ları göremedim.. Anlatılanlar kadar var işte.. Futbol dersen hepimiz için ezilen teneke kutu ile başlar burada, benim için de öyleydi.. Futbol dersen, burada duyulan şey sadece azar işitmektir ufakken, ya cam kırdığınızdan, ya terlediğinizden, ya yere düştüğünüzden, ya da kavga ettiğinizden dolayı.. Ama yine de çıkıp oynardık.. Teneke kutulardan stadyumlara da çok geç transfer oldum.. Öyle çok maçı canlı da izleyemedim..
Futbol dendiğinde ise aklıma hep şu gelmiştir; Taraftar.. Belki de Premier League'i sırf bu sebepten sevmişimdir.. Basit bir köy takımının bile 20.000 seyircisi her hafta maçına gidiyorken bizde durumun nasıl olacağını az çok fark etmişsindir? işler iyiyse 50.000 kişilik stadın 35.000'i dolar.. Ezeli rakip ise tamamı.. işler kötüyse, 15.000 kişi.. Zaten 5.000'i de biletsizdir onların.. Dedim ya! Biz futbolu sevmiyoruz ki, sadece kazanmak istiyoruz!
Ama sen çok farklı bir şeyi gösterdin bize.. Oynamayı.. Her maç oynadın.. Sakatlanmadın.. Yensen de yenilsen de bunun bir oyun olduğunu gösterdin.. Yere düştüğünde kalktın, kıvranmadın.. Yeri geldi sert de girdin rakibine.. yeri geldi en sert darbede bile ayakta kaldın..
Sen nasıl işine bağlı kalınacağını gösterdin.. Geç gitmedin antrenmanlara.. Fazlasıyla çalıştığın bile oldu zaman zaman..
Bir takım kaptanı nasıl olmalıyı gösterdin.. Biz alışık değiliz öyle futbol takımının kaptanının gidip voleybol maçını izlemesine, hentbol maçında soyunma odasında moral vermesine..
Biz alışık değiliz öyle her yerde eşimizi öne çıkarmaya.. Eşimize söz hakkı vermeye.. Hatta karar mercii olmalarına.. Gollerden sonra köşene giderken eşine, çocuğuna gittiğini fark eden kaç taraftar vardır bilmiyorum..
Başka ülkeden gelip, bu ülkenin genel dini inancını okumak, ülkenin ciddi problemi olan terör eylemlerinde yas tutmak, hatta bağışlarda bulunmak.. Milli maçlarda bayraklı giyisilerde tribünde bulunmak.. Biz bunlara hiç alışık değiliz..
Biliyor musun? Yemişim kaç gol attığını, rekorları altüst etmeni.. Hiç de ilgilendirmiyor o rakamlar beni.. Sen Fenerbahçe'nin en kötü zamanında Avrupa kupalarına gönderilmemesi, belki de lig düşürülmesi gündemde olduğu zamanda takımda kaldın.. sahiplendin..
Sen santrada topu direk karşı rakibin sahasına atarak, takıma ''haydi saldırıyoruz!'' dedin..
Aslında çok güzel, açıklamışsın sen; Fenerbahçe bir futbolcu kaybetdi, ama bir taraftar kazandı..
Biz alışık değiliz Alex.. Demişsin ya; O heykel için ne yaptığımı bilmiyorum?
Sen olması gerekeni yaptın sadece.. ki bu dünyada, şu zamanda, ve özellikle bu ülkede..
Olması gerekeni yapabilmek bizim için büyük lüks..
Ama asıl sen bak buraya!
Sen sana bağıracak bir adamı kaybettin, ama seni çocuklarına ve torunlarına yıllarca anlatacak bir adam kazandın..
