yani o şimdi gitti. yani yok, yani bi daha olmayacak. bir daha golünü atıp o tribüne koşmayacak, en sıkıntılı anlarda bile insana güven ve mutluluk arasındaki o enteresan duyguyu yaşatan gülüşüyle selamlamayacak. en çaresiz anda "alex'ten umut kesilmez" diyerek yeşeren o ufacık umut kırıntısı bir daha hissedilmeyecek.
akşam ana haber bültenlerinde söylediler, "alex gitti" dediler. ne kolay söylediler. 8 yılın ağırlığı öyle bi anda çöktü ki omzuma kaldıramadım.. o gitti ve giderken; sergen ve ronaldo bi kez daha futbolu bıraktı, o dev gibi appiah gözümüzün önünde bi kez daha yığıldı kaldı, penny oyuna devam edemeyeceğini anlayınca rimellerini bi kere daha akıttı, teoman bi kez daha müziği bıraktı, harry potter bi kez daha biterken, lefter de bi kez daha uğurlandı..
şarkılar üstüme üstüme geliyor 2 gündür. en çok döneceksin diye söz ver diyen yüksek sadakat'i mi seviyorum, "hadi yoluna eyvallah mutlu ol gülüm inşallah sen biten günün ardında bi başına kalma inşallah" diyen deniz arcak'ı mı bilmiyorum. normalde hiç sevmediğim model'in "bitti mi hikayemiz bu ne biçim son böyle" diyen şarkısı bile nefesimi kesiyor. emel sayın'dan gitme sana muhtacım'ı çalsak hep beraber bi faydası olur mu diyorum.. alex gidiyor engel olamıyorum.
