demekki bu yazıyı kendime yazmam lazım. oğlum seviyorum da ama kavuşmayı bi türlü beceremiyoruz. neden? çünkü kendisi tam bir neyse demeyim ama ondan işte. yok bi aldatır yok bi triplenir falan. oğlum neyin kafası bu ben anlamış değilim. ha bide bahanesi ney kendimde durumları düzeltcek gücü bulamıyorum. türk filmi gibisin ya birde ben sana layık değilim sen daha iyilere layıksın de barı. kendini edizhun mu sandın. ama sende yakışıklısın hani piç kendi çapında. her gün şukunu veriyorum. ama asıl duruma geri dönelim. daha varya kamyonla yollarıma gül döksen dönmem geri. büyük konuşmayım kamyon girerse işin içine dönerim ama sonuç olarak daha benim gibisini nah bulursun. gerçekler acıdır be oğlum. hem güzelim hem sevilen bi insanım hem mesleğim garanti falan ideal bi eşim işte. ya sen? herkes için yakışıklı değilsin. şaşısın bi kere. tamam bendede var biraz ama birbirimize yakışıyoduk. hem sonra ben güzelim yahu. ama buna rağmen senden başkasına yan gözle bakmadım. sen naptın beni aldattın bide üstüne üstelik resmen ben geri döndürdüm seni. sonrada saygısız ilgisiz tavırlarınla beni deli ettin. şimdi git bi mimar mı buluyon ne buluyosan bul. bakalım o da seni benim seni sevdiğim kadar sevebilcek mi. bak bu sefer içip içip sana mesaj atmıyorum ilerleme kaydettim. her neyse tüm ilişkilerinde beni arıycaksın. tüm tenlerde. kimse ben gibi olamıycak. ve bu durum seni deli etcek biliyorum. ama işte o zamanda ben olmıycam bıraktığın yerde.
