geçecek merak etme. şimdi için nasılda yanıyor değil mi? kırıp dökmek istiyorsun bir yerleri. önünde duran silahına bakıyorsun. ama bir el çekip alıyor nedense. ne olacak peki, nereye kadar gidecek bu? duracak bir yerde, bir bakmışsın alelade bir hal almış o sevgili. mesela daha dün gece bu saatler yanında idin, sarmaş dolaş, ellerin ellerinde. gözlerine bakıyorsun, boş geçmesin zaman diye. ama şimdi o yok ve bir daha olmayacakta.
bak dostum neye inanıyorsun ya da inanmıyorsun bilmiyorum ama bu hayatta her şey aslına dönüyor ne yazık ki. bir karmaşanın içindesin şimdi, sanki cımbızla çekiyorlar her bir kareni. ne yanıyorsun ne de sönüyorsun ama bir duman tütüyor gözyaşlarından. gözlerinden duhan kanıyor biliyorum çok yaşadım zamanında. ben ağlayan insanlara dayanamam biliyor musun? iyi biri değilim, hiç olmadım, hayatımın her döneminde pisliğin teki oldum, öyle bilindim. ama gözyaşı?... çocuklar ve gözyaşı işte bunlar benim yumuşak yanım nedense. sebebini soruyorum kendime ama yok bulamıyorum.
şimdi ağla, hırpala, rezil et kendini, evet tüm bunları yap. gurur mu? sokarım gururuna, gurur aptalların afyonudur. asla bulaşma. ama kabullen. unut da demiyorum, insanın gözatma geçmişini sil butonu yok ki anasını satayım cart diye silip atabilsin bir şeyleri. kabullen.
bir gece önce onun kollarında olabilirsin, onunla uyanmış olabilirsin lanet ama bir o kadar da güzel bir sabaha. ama kabullen.
hem kendime hem de sana gelsin. allah bizimle olsun dostum. yarınların güzel olmaması için hiçbir sebep yok...
