içinizi kemiren, iliğinizi kurutan bir illet.bunun yardımcı elemanları da var tabi özlem, pişmanlık, umutsuzluk,bir daha onu göremeyecek olma filan gibi.insanın dünyasını alt üst eder ki yemeden içmeden keser, bomboş gözlerle yaşarken oradan oraya zombi gibi dolaşırsınız ve neye yarar her şey demekten kendinizi alamazsınız.denildiği gibi bir başkasını bırakın düşünmek, onu, onunla yaptığınız şeyleri, sözlerini aklınızdan çıkaramazsınız ki bir başkasını sevgili diye bağrınıza basasınız. deli gibi gelen özlem nöbetleri, yerinde durdurmayan kıskançlık krizleri, sizin onu göremediğiniz her dk için onun yanında olan insanları öldürme isteği.velhasıl, allahım kimseye bu işkenceyi çektirmesin, herkesi sevdiğine kavuştursun dinimiz amin.
