dünya üzerinde tanımlanması imkansız olmasa da imkansıza yakın, yüce rabbimizin bize bağışladığı en asil, en büyük, en yüce duygu...
bu entryden önce bin küsür entry yazılmış. yazar kardeşlerimin affına sığınarak bu entrylerden bir kaç alıntı yapacağım...
kimi kavusamamaktır demiş...
kimi sabırdır, beklemektir demiş...
kimi yalandır, kimi şarkı sözünden ibarettir, imkansızlıktır demiş...
kimi mutluluktur demiş, kimi de acıdır demiş...
kimi karşılık beklememek, karşılıksız sevmek, neden aramamaktır demiş...
kimi tutsaklık, esaret demiş... bazısı da özgürlük demiş...
biri çıkmış, yaşam demiş öbürü de ölüm demiş...
hepiniz sağolun. ne güzel şeyler yazmışsınız.
peki şimdi diyeceksiniz. sana göre nedir aşk?
aşk, için cayır cayır yanarken, acı cekerken mutlu olmaktır, olabilmektir.
o na kavusamayacağını bildigin halde sabırla beklemektir.
aşk, esaretin özgürlüğüdür.
yaşarken ölebilmektir, ölebilmeyi göze alabilmektir...
aşk bütün bu duyguları içinde barındırır. ve bu yüce duyguyu, sadece bu yazdıklarımı göze alabilenler hak eder...
