halkı yönlendirecek sivil toplum örgütleri, medya gücü ve kanaat önderlerinin susturulmuş olduğunu gösterir. Kimse bu halka müstehaktır diye kızmasın. tarihe dönüp baktığınızda da avrupadaki tüm büyük toplumsal patlamaların en birincil mecrası hep gazete, dergi ve kitaplar olmuştur. günümüz Türkiyesinde ise toplumu uyarmaya yeltenen yazarlar içeri tıkılmış, gidişatı kötü görüp geçmişten gelen sistemin verdiği sorumluluk fikriyle bir takım reaksiyonlar gösteren askerler kafeslenmiş, medya patronları ürkütülmüş, ticaret erbabları da çaresizlikler yumağı içerisinde istiflenmiştir.
bu ortamda kim bağırsa "hadi ordan denir" sesi duyulmaz ağalar!
