çıkar uğruna karşındaki insanı harcama karaktersizliğidir. umut verirsin, olur gibi olur, sonra daha iyi birine rastlarsın ve onunla ilgilenmeye başlarsın, zaten ortada bir şey yoktu dersin ve daha iyi sandığına koşarsın. kısır bir döngüdür. zavallı işidir.
